Autor: Coslychacwbiznesie.pl.
Wysokość wynagrodzenia jest uznawana za jeden z najważniejszych czynników wyróżnienia pracownika oraz jego motywowania do dalszych wysiłków. Nie jest to bodziec jedyny, natomiast na pewno jeden z ważniejszych i najbardziej wymierny. Nie ma bardziej przekładalnego na namacalne korzyści środka nagradzania pracowników.
Jest kilka sposobów finansowego nagrodzenia pracownika.
Pierwszym z nich jest podwyżka, czyli stałe i trwałe podniesienie miesięcznego wynagrodzenia. Najważniejszą zasadą jest przyznawanie jej w zależności od konkretnych efektów pracy.
Kolejną formą jest premia, czyli dodatkowe, okazjonalne wynagrodzenie pracownika. Także powinien być to dodatek uzależniony od wyników pracy. Z reguły w przedsiębiorstwach istnieje ścisły podział na premie regulaminowe i uznaniowe. Te pierwsze mają charakter okresowy, a przydzielane są według określonych w regulaminie zasad. Premie uznaniowe zaś przyznawane są przez pracodawcę według dodatkowych, określonych przez niego kryteriów. W przypadku obu typów premii, zarówno z punktu widzenia pracodawcy, jak i pracownika, istotne jest, aby podstawa przyznania premii była jasna i mierzalna. Tylko dzięki temu premia stanie się czynnikiem motywującym.
W puli finansowych motywatorów pracodawców znajduje się jeszcze nagroda, która – jak sama nazwa wskazuje – udzielana bywa najczęściej na podstawie wyników konkursu. Zwykle pracownik bądź zespół, który w danym okresie uzyskuje najlepsze rezultaty, może liczyć na taką gratyfikację finansową.
Jak wspomniano już wcześniej, motywowanie pracowników za pomocą wynagrodzenia finansowego jest najbardziej pożądaną i najbardziej skuteczną formą, przestrzegać jednak należy kilku zasad. Przede wszystkim zależność pomiędzy pracą a płacą powinna być proporcjonalna. Im większy wysiłek włożony w pracę, im większych umiejętności specjalistycznych lub bardziej specyficznego wykształcenia wymaga dane zajęcie, tym wyższe powinno być wynagrodzenie. Wydawać by się mogło, że to truizm, jednak wielu pracodawców pomija tę kwestię, tworząc system wynagradzania.
Drugą ważną regułą jest troska o to, by finansowa gratyfikacja miała charakter wyłącznie pozytywny. Oznacza to, mówiąc prościej, że pracownik powinien być nagrodzony za osiągane efekty, nie zaś karany za brak pozytywnych rezultatów pracy. Jak pokazują badania, metoda kija w przypadku finansów nie działa: zamiast zachęcić pracowników do większych starań, skutkuje odwrotną reakcją. Świadomość nagrody może natomiast pobudzać zaangażowanie pracowników oraz odkrywać w nich zupełnie nowe pokłady kreatywności.
Ostatnim, ale równie istotnym aspektem, jest to, by nagroda bądź premia przyznawana była w krótkim czasie po sytuacji, która przyczyniła się do tego wyróżnienia. Zbyt duży odstęp czasowy zaciera związek przyczynowo-skutkowy i w efekcie również obniża skuteczność tego rodzaju działań.
